Als mijn man niet thuis is, besluit ik naar het café op de hoek te gaan. Het café waar de man werkt met wie ik al eerder stiekeme blikken heb gewisseld door het raam. En wanneer ik eindelijk voor het eerst over de drempel stap, lijkt het alsof ik alle zelfcontrole verlies. De wentelteefjes die ik krijg voorgeschoteld, zijn niet het enige dat me het water in de mond doet lopen...